Verrassend genoeg vermeldt het regeerakkoord in het hoofdstuk over pensioenen niets over zware beroepen. We onderhandelden er lang over in het Nationaal Pensioencomité, in het Comité A, en bereikten uiteindelijk voor de openbare sector een duur bevochten akkoord.
Waarom is een regeling zware beroepen nodig?
Opeenvolgende regeringen tornden aan de pensioenregelingen, ook en vooral van de ambtenaren.
De regering-Di Rupo riep een mechanisme in het leven dat de preferentiële tantièmes, die loopbanen minder lang maken en vervroegd pensioen mogelijk maken, tegen 2022 de facto afschaft.
De regering Michel verlengde de pensioenleeftijd resp. naar 66 en 67 jaar in 2025 en 2030.
Zij schafte bovendien de diplomabonificatie af, zowel voor de loopbaan – gevolg: aanzienlijk langer werken - als voor de berekening van het pensioen – gevolg: minder pensioen tenzij dure afkoop. Ook voerde de regering Michel het gemengde pensioen in – gevolg: minder pensioen.
Kortom: minder pensioen en langer werken.
VSOA heeft zich helaas zonder succes maar met hand en tand tegen deze hervormingen verzet.
De erkenning dat sommige categorieën personeelsleden bij de overheid een zwaar beroep uitoefenen, kan leiden tot een vervroegd pensioen en een minder lange loopbaan, zonder verlies van pensioen. Die regeling verzacht en corrigeert met andere woorden de gevolgen van de vorige hervormingen.
Dat was meteen de reden dat VSOA het onderste uit de kan heeft gehaald tijdens de onderhandelingen over de zware beroepen en een voorwaardelijk akkoord gaf.
Dat de minister van Pensioenen in de pers aankondigt de onderhandelingen over de zware beroepen toch terug op te starten, verheugt ons dan ook, evenals de aankondiging van Defensieminister Dedonder dat niet getornd zal worden aan de pensioenleeftijd van de militairen.